Dagboek van een ex-topsporter!
12. Hotel oma!
Net stond ze nog te strijken in haar keukentje.
Plots is ze verdwenen. Weg uit het leven. Weg uit ons leven.
Een moeder, een vrouw, een oma, een schoonmoeder.
Je leest het dagelijks talloze keren in de krant. Jonge levens worden weggerukt door dronken, onbezonnen chauffeurs. Je leest en je slaat om. Ver van je bed. Plots krijg je die verschrikkelijke telefoon. Oma ligt in coma, aangereden door een motor. Ze gaat het niet halen.
72 jaar, wonend bij één van haar dochters in een kangoeroewoning waar ze zorgt voor de 3 kleinkinderen, de was, de strijk en de kuis doet.
Is er één van onze kinderen ziek, één telefoontje en kleinkind 4 komt er bij. Of 5 en er zijn zelfs momenten dat ze er alle zes rondlopen. Iedereen die komt moet eten. Nog even de fiets op want één van de gasten wil boontjes met loze vinken, de andere appelmoes met kroketjes. Hotel oma, u vraagt wij koken.
“Opa blijf van die bananen af”. Opa…… al 10 jaar dement, Korsakovsyndroom. Getrouwd tot de dood ons scheidt, letterlijk en figuurlijk. Oma zorgt er voor.
Ik heb oma nooit boos gezien. Oma was er steeds, gewoon en voor de noodgevallen.
“ik kan het beter nu geven, dan wanneer ik dood ben, want nu heb je het nodig” was één van haar slogans. Zo was ze, geven en nog eens geven.
Als de kinderen dan weer naar huis kwamen zat er in hun logeertas een pak met snickers, of marsen, of “negerinnentetten” en voor de Marc een pak zuurkes, want die moet wat bijkomen, die staat altijd zo mager.
Nog even naar de winkel, snel met de fiets, want de auto is uitgeleend aan één van de dochters voor een paar dagen. Hun auto moest naar de garage, een noodgeval, één telefoonummer…oma.
Ze is niet meer aan de winkel geraakt, ze zal er nooit meer geraken.
Kon de auto geen dag vroeger naar de garage, of een dag later. Moest oma nu net op dat moment naar de winkel, kon het niet wachten tot morgen. Kon de brommer nu net niet voorbij zijn gereden op het moment dat oma een snel manoeuvre deed om een putje te ontwijken.
Oma is er niet meer, we beseffen het nog steeds niet. Ik zie ze nog steeds staan aan haar strijkplank in haar keuken. Die keuken staat nu leeg. Hotel oma is gesloten…..voorgoed.
Marc Papanikitas
Vorige publicaties :
5. Lenen bij B is lenen bij een vriend
3. Wil u even naar onze studio in Amsterdam komen …………